پشت حصار خستگی مانده 

و جار می‌زنیم 

نمی‌خواهیم بمیریم؛

من امروز

صدای کودکانی هستم

 که ردِّ شلاقِ بی‌پناهی 

و بی‌سرپناهی 

کبودشان می‌کند 

من امروز نرجسم ..پرستار

انتخابی‌درکار نیست،

یا مرگ و باز هم یا مرگ،

من امروز مادرم 

مادر تمامی فرشتگان سر بر دار ،

من امروز نیلوفرم 

تاول‌های چرکین تجاوز 

 زخمها در سکوت، 

عمیق و سترگ‌اند،

زخم و فوران خشم 

و درد به حنجره‌ام رسیده 

کنار پنجره می‌ایستم 

و با هر چه که در قدرت و توانم هست  

فریاد می‌زنم 

طنین سهمگین 

کوبش پنجره‌ها‌ی سلول‌ها و بندها، 

درآسمان می‌پیچید.

من صدای تمامی مرگ‌های خاموشم...