شبانه

کسی میان پنجره و خیابان:
حیران است.
و رهگذران ،
سر به گریبان گرفته
به شتاب می گریزند.
کسی میان پنجره و خیابان
سرود عشق را
به زخمه ی مرگ می خواند.
و تنها دخترکی که هنوز او را
ـ می شناسد،
می پندارد:
بیچاره شاعر
به گمان کر بودن رهگذران
قلب اش را بر دست گرفته
تا باورش کنند.

داریوش سلحشور