اخر قصه

بازم یه قصه تکراری از همون هایی که از شنیدنش سیر نمیشی ولی اروم هم نمیشی از همون قصه های قدیمی که با مرورش خنده ات میگیره گرچه تلخه .کاش زندگی همین بود .به سادگی کودکی .بیخیال ادمها میشدی  .بی پروا پروانه میشدی دل به اتش میزدی . دل به دریا میزدی بیخیال خشکی ها میشدی .دهانم پراست از کلماتی که همیشه پنهان شده اند وگوشهایم پر از حقایق سیاه وتلخ .حالا موندم  اخر این قصه چی میشه کلاغه به خونه اش میرسه یا فردا تو قاضی میشوی ومن مجرم که چرا گوشهایت ودهانت را .......فقط عادلانه حکم کن