از پچ پچِ بنفشه های سر براورده بگیر ، تا نسیم های گاه و بیگاهی که عطرِ شکوفه های گیلاس را به مشام کوچه های خواب زده هدیه می دهد، ...
از شادی ها و لبخند های کودکانه بگیر ، تا چادر گلدارِ سفید مادربزرگ که سالی فقط یکبار از صندوقچه ی قدیمی اش بیرون می آید و گیس های سفیدش را به گل و سبزه می آراید ، می شود فهمید که بهار پشتِ در است.
بهاری که حضور دوباره اش یعنی :
هفت سین و اسکناس های تا نخورده ی پدربزرگ ،
 یعنی دوباره من ،
دوباره تو ،
 دوباره ما ،
 دوباره با هم ..
نوروزتان خجسته باد