امشب نیز من و سکوت ماندیم ..
و یاد خاطرات گذشته
کنج قفس ..
میخواهم ناله هایم را بر بال امواج سوار کنم ..
شاید خبری ..
شاید اثری ..
اما چگونه میتوان گفت که دیگر پرستو به لانه بر نمیگردد ..
و رویاهایم
در گذر عمر..
بیهوده به پرواز ادامه میدهد
ای نسیم
تو بال بگشای
تو عطر افشانی کن ..
بگو رویاهایم  را چگونه میبینی
تاسف اینکه ..
نسیم هم با من بی مهری میکند
و من
با قامتی خمیده ..
پشت پا بر تمام عالم میزنم ..
می شکنم قانون را
چون مات بودن  را در آغوش کشیده ام ..
و چه نرمی میکند..
چون چادر سیاهش را بر سرم میکشد
تا در تنهایی و سکوت
بتو بیاندیشم ..