ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | ||||||
2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 |
9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 |
16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 |
23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 |
30 |
زنی تنها
نشسته بر پله خیال
آرزوهایش را
زمزمه میکند
ودر سوگواری روزها
گیسوان سپیدش را
محکوم میکند
به گناهی نچشیده
وخاطره هایی که
گاه وبیگاه به تپش می افتد
در پی گریبانی
برای دریده شدن
این بغض بیقرار